Imam Taberaniu e shënon thënien nga Ali ibn Husejni r.a., (Zejnul- Abidini), ku thotë: "Kur të vijë Dita e Gjykimit, thirrësi do të thotë:

Kaptina Ali-Imran është kaptinë medinase, e zbritur pas asaj El-Enfal, numëron gjithsej 200 ajete, është e treta sipas radhitjes në Kuran, pas kaptinës El-Bekare, dhe fillon me të njëjtat shkronja "Elif Lam Mim."

Ky nuk është një kod heshtjeje!

“Kush beson Allahun dhe Ditën e Gjykimit le të fletë fjalë të mira ose le të heshtë” (Buhariu dhe Muslimi)

"Allahu është një, nuk ka zot tjetër përveç Atij. Ai është mbikëqyrës i përhershëm dhe i përjetshëm. Atë nuk e kap as kotje as gjumë, gjithçka ka në qiej dhe në tokë, është vetëm e Tij. Kush mund të ndërmjetësojë tek Ai, pos me lejen e Tij, e di të tashmen që është pranë tyre dhe të ardhmen, nga ajo që Ai di, të tjerët dinë vetëm aq sa Ai ka dëshiruar. Kursija e Tij (dija-sundimi) përfshin qiejt dhe tokën, kujdesi i Tij ndaj të dyjave, nuk i vjen rëndë, Ai është më i larti, më i madhi". (El-Bekare, 255)

Në Jusufin dhe vëllezërit e tij, gjenden mësimet për të gjithë që gjurmojnë (pyesin).’ (12:7)

“...te Ai ngrihet fjala e mirë (besimi) dhe veprimi i mirë..."(Fatir,10)
"Allahu nuk do publikimin e shprehjeve të këqija përveç (publikimit) të atij që i është bërë padrejtësi. Allahu është Dëgjues, i Dijshëm.” (En Nisaë, 148)

Muhammedi s.a.v.s. në një hadith ka thënë: "Gra, jepni lëmoshën dhe kërkoni shumë falje (istigfar) sepse kam parë më së shumti nga ju në zjarr!" "E përse nga ne ka më së shumti në zjarr?" - pyeti një grua. "Për arsye se shumë mallkoni dhe jeni pafalënderuese ndaj burrave . . ." (Muslimi)

Mallkimi është shprehje pak a shumë fetare që nënkupton shprehjen e dëshirës që qenia apo gjëja e mallkuar të pësoj nga të gjitha të ligat e mundshme.

Ashari Ebu Berzete El Eslemij thotë se Pejgamberi a.s. ka thënë:” O ju që keni besuar me gjuhë, e imani nuk ka hyrë në zemrën e tij, mos i përgojoni myslimanët, dhe mos hulumtoni të zbuloni avretin (fshehtësitë-intimitetet) e tyre, ngase, ai që hulumton avretin e tyre, Allahu zbulon avretin e tij, e kujt ia zbulon Allahu avretin e tij, e korit (Ditën e Gjykimit), qoftë edhe në shtëpi të tij (edhe nëse e ka bërë fshehtazi nga njerëzit).”(1)

“O ju që keni besuar, largohuni prej dyshimeve të shumta, meqë disa dyshime janë mëkat dhe mos hulumtoni për zbulimin e të metave të njëri-tjetrit, dhe mos përgjoni njëri-tjetrin; a mos ndonjëri prej jush dëshiron të hajë mishin e vëllait të vet të vdekur? Atë, pra, e urreni! Kini frikë nga ndëshkimi i Allahut, e Allahu është mëshirues, Ai pranon shumë pendimin”. (El Huxhurat, 12)

Përgojim d.m.th të përmendësh me ulje cilësitë, atributet dhe vetitë e vëllait (motrës) tënd qoftë kjo në tiparet e trupit, e fytyrës, të prejardhjes, të nderit, të fesë, të veprave apo te fjalëve dhe çka lidhet me të personalisht duke i thënë qenka i shkurtër, i verbër, i zi , i ndyrë, i pacipë , koprrac, gënjeshtar, mashtrues, zullumqare dhe jo i denjë ndaj rrugës së besimit etj.

Allahu i madhërishëm në Kuranin fisnik urdhëron e thotë:
“Deri atëherë kur arritën mbi luginën e buburrecave, një buburrec tha: "O ju buburreca, hyni në vendet tuaja që të mos u copëtojë Sulejmani dhe ushtria e tij duke mos ju vërejtur".
E ai (Sulejmani) buzëqeshi i gëzuar prej fjalës së tij dhe tha: "Zoti im, më mundëso që t'i falënderoj të mirat Tuaja që m'i dhurove mua dhe prindërve të mi dhe që të bëj vepra të mira që Ti i pëlqen, e me mëshirën Tënde më fut në mesin e robërve Tuaj të mirë!” (En - Neml, 18-19)

Falënderimet e panumërta qofshin për Allahun e madhërishëm, Zotin e botëve! Salavati dhe selami qoftë për robin më të mirë të Allahut, Pejgamberin s.a.v.s., mbi familjen e tij të ndershme dhe sahabët fisnikë.

Abir Zaki, shkruan për ndikimin e buzëqeshjes dhe mënyrën se si e përjetojnë personat tjerë.

Përfitimi i zemrave është një art që ka mënyrat dhe metodat e tij, e pa dyshim se shakaja që nuk i lëndon njerëzit, por i bën të qeshin është art në vete. Allahu xh.sh., është Ai që e krijoi të qeshurit në njeriun, dhe e bëri të qeshurit nga karakteristikat e tij më të veçanta.

Në esencë shakaja është e lejuar, ajo është një atraksion dhe çlodhje nga puna dhe presionet e jetës, mirëpo nuk guxojmë që, nën petkun e shakasë, ta nënçmojmë, përgojojmë, ose të prekim dinjitetin dhe nderin e tjetrit...

Para se t’i lexoni këto shaka, do të duhej të lexonit pak rreth kushteve të shakasë në Islam.

Allahu xh.sh. në natyrën e njeriut e mbolli ndjenjën dhe nevojën që të qesh.

“Sinqeriteti udhëzon për në mirësi, e mirësia hap rrugët e Xhenetit. Kur njeriu vazhdon të cilësohet me sinqeritet, ai gjithsesi do të jetë në mesin e të sinqertëve. Gënjeshtra të shpie në rrugë të këqija, e keqja hap rrugët e Xhehenemit, kur njeriu vazhdon të gënjejë tek Allahu do të llogaritet nga gënjeshtarët.” (Hadith).