Një burrë i moshuar rreth të tetëdhjetave insistonte ta shoqëronte përdore gruan e tij, kudo që shkonte.

Kur u pyet: "Pse gruaja juaj po ecën si e shpërqendruar, sikur nuk e njeh askënd?"

Ai u përgjigj: "Sepse ka Alzheimer".

Përsëri u pyet: "A do shqetësohej gruaja juaj nëse do ta lini të shkojë ose thjesht të ndaheni?"

Ai u përgjigj: "Ajo nuk më mban mend. Nuk e di kush jam më, ka më shumë se dy vite që nuk më njeh."

"Po mirë... edhe në këtë gjendje ti vazhdon ta shoqërosh çdo ditë, edhe pse ajo nuk ju njeh?".

Plaku buzëqeshi dhe tha: "Ajo nuk e di kush jam, por unë e di kush është Ajo ... është dashuria e jetës sime."