Jemi në muajin Dhul-Ka'de, muajin e parafundit sipas kalendarit të hixhretit, së shpejti vjen muaji Dhul-Hixhe, muaji i fundit i hixhretit, i cili me emrin e tij, por edhe për shkak se është muaji i fundit i hixhretit, simbolikisht tregon kushtin e fundit, të pestë themelorë të islamit, e ai është Haxhi.

Pra, muaji i Dhul-Hixhes është muaji që na kujton Haxhin, atë detyrë të shkëlqyer të islamit, i cila prezanton kurorën e Islamit, e rrumbullakon Islamin tonë në themelet - bazat e Islamit.

Këto ditë, gjithandej në xhematet tona, bëhen përgatitjet me rastin e përcjelljes për në Haxh, këto ditë bëhen përgatitjet e fundit për haxhinjtë e këtij viti, të cilët përgatiten për udhëtimin më të bukur dhe më të mahnitshëm në jetën e kësaj bote, udhëtimin për në vendet e shenjta, udhëtim në vendet më të zgjedhura në rruzullin tokësorë, udhëtim në faljen e mëkateve dhe mundësi për idealin më të lartë të secilit prej nesh, në një Xhenet të bukur, nëse haxhi kryhet me qëllimin më të sinqertë, plotësisht dhe si duhet.

Në momentin kur përmendet fjala Haxh, Qabeja, Mekkeja, Arafati, Medineja , në zemrat dhe mendjet atyre që kishin nderin për të kryer haxhin paraqiten me mijëra fotografi të këtyre vendeve, detajet dhe përshtypjet që kurrë nuk zhduken, të cilat mbeten thellësisht të gdhendura dhe paraqesin kujtimet më të bukura të jetës, kujtime nga të cilat rritet dashuria për Islamin, krenaria dhe gëzimi që i përkasim Islamit.

Për ata që deri me tani nuk e kanë pasur mundësinë dhe nderin që ta kryejnë haxhin, në momentin kur përmend fjala Haxh, në zemrat e tyre duhet të paraqitet ndjenja e përmallimit, dëshira e madhe, qëllimi i sinqertë dhe nijeti i fortë, por edhe lutjet e pandërprera Zotit xh.sh., për t'iu mundësuar atyre që t’i vizitojnë vendet më të nderuara, sepse një ndjenjë e tillë është ndjenjë e besimtarit, që Zoti xh.sh. mund ta njoh dhe ta shndërroi atë nga ëndrra dhe fantazi në realitet.

Për këtë edhe hutbeja e sotme është titulluar A jemi duke menduar për haxhin? Pra, titulli i hutbes është fjali pyetëse.

Të flasësh për të Haxhin në këto kohëra të vështira – krizash ekonomike të sotme, kur më së shumti mendojmë për atë se si ta ruajmë vendin e punës ekzistues, të gjejmë një punë të re, si të mbijetojmë muajin dhe t’i paguajmë të gjitha obligimet shoqërore dhe të furnizohemi me gjëra ushqimore, si ti shkollojmë fëmijët tanë, të flasësh për haxhin në kontekstin e këtyre rrethanave dhe të ngjashme është vështirë, dhe për disa e panevojshme, sepse shumë do ta konsiderojnë haxhin mision të pamundur, të cilin mund ta përballojnë vetëm të zgjedhurit.

Nga ana tjetër, të parashtrojmë edhe disa pyetje të ndryshme.

A thua gjatë vitit mendon ndonjëherë për haxhin, pa marrë parasysh statusin tënd? A është në zemrën tënde mallëngjimi, dëshira ta vizitosh Qabenë, a është kjo ëndrra jote? A ke bërë ndonjë lutje gjatë Ramazanit të kaluar, me dëshirën që Allahu xh.sh. ta mundësoi të kryesh haxhin, apo së paku të afroi me të, a të ka rrjedhe ndonjë herë ndonjë pik e vetme loti për këtë dëshirë ?

A ke menduar ndonjëherë në mënyrë të veçantë, për këtë, që të mbështetesh në Allahun, në të cilin, sipas peshojës së njerëzve, situatat e pamundura i kthen në situata të mundura dhe të thuash, do të ndajë çdo muaj, aq sa mundem, do të lutem për çdo muaj dhe do të kërkoni nga Allahu, nëse është hajr të më ndihmoi në qëllimin tim.

A nuk keni dëgjuar ndonjëherë tregimet jetësore të njerëzve të cilët, vetëm me qëllimin e sinqertë dhe të fortë, me dëshirën dhe përmallimin më të madh dhe mbështetje në Allahun, me lutjen, me të ardhura modeste, filluan të mbledhin para për haxh dhe përjetuan që pas 10, 15 apo 20 vjetësh t’ju realizohet ajo ëndërr.

Vetëm imagjinoni se si Allahu xh.sh. e shikon një njeri të tillë i cili për 10, 15 apo 20 vjet realizon qëllimi i tij, dëshirën e tij, ka bërë lutje dhe është mbështetur në Allahun, imagjinoni atë adhurim - ibadet, atë sakrificë për Allahun ... vetëm të jetë mysafirë i Tij.

Kur njerëzit dëshirojnë të bëjnë diçka për Allahun dhe vetëm për Allahun, nga dashuria për Të, dhe kur qëllimi duket aq larg, edhe pse caku është i pakapshëm, i pa arritshëm, i Plotfuqishmi jep ndihmën , mëshirën dhe bekimet e Tij të pakufishme ...

Edhe nëse nuk ke jetë për të bërë haxhin, duke mbledhur në këtë mënyrë, do të vishë përpara Allahut të Plotfuqishëm si haxhi, sepse Allahu xh.sh. e vlerëson, shikon qëllimin.

Megjithatë, rrallëherë njerëzit vendosin për diçka të tillë. Është shumë më e lehtë për të gjetur një justifikim dhe arsyetim, shumë më e lehtë është për të marr një kredi për makinën dhe ta paguash për 5-7 vjet, se të ndash mjete për haxh për aq vjet.

Për këtë, vëllezërit e mi të dashur, më lejoni që përmes hutbes së sotme, kur po flasim për haxhin, shtyllën e pestë themelore të islamit, te zgjojë vetëdijen mallëngjimin, dëshirën e flaktë, që të paktën të mendojmë për haxhin, mos ta përshpërisim në vetveten tonë, se nuk mundemi, nuk e kam obligim, mos të pajtohemi me atë se jetën e kësaj bote do ta përfundojmë pa haxhillëk ...

Kur është fjala për këtë botë dhe gjërat e kësaj bote, shumë prej nesh kanë histori interesante të jetës se si ata arritën të realizojnë diçka, e nuk kanë qenë as afër supozimeve reale, se ajo do të mund të blihet si p.sh. makina, apartamenti, shtëpia, etj. Kur është në pyetje dynjaja, atëherë pozicionohemi ndryshe, gjegjësisht ia përcaktojmë vetit qëllimin, sa do larg i pa arritshëm dhe i pakapshëm të jetë ai qëllim.

Sidoqoftë, kur diçka është për Allahun xh.sh., për Zotin tonë, para të Cilit të gjithë do të dalim, dhe pastaj do ta kuptojmë a kemi mundur apo nuk kemi mundur të bëjmë ndonjë gjë, arsyetimi ynë a ka qenë i bazuar dhe i justifikuar, kur diçka është për Allahun, atëherë shumë shpejt, me ngut dhe pa menduar shumë e klasifikojmë veten në kategorinë e atyre që nuk mund të falen gjegjësisht nuk kanë kohë, që nuk mund të agjërojnë, të cilët nuk munden dhe nuk kanë kur të vijnë në xhami, të cilët nuk janë të detyruar të japin zeqatin dhe të cilët nuk munden dhe nuk janë të obliguar ta kryejnë haxhin.

A i kontrollojmë ndonjëherë mendimet tona të tilla, a mendojmë për atë se, menjëherë si të na lëshojnë në varr, do të fillon marrja në pyetje, e cila do të zgjatë dhe është shumë e mundimshme, për të gjitha ato që ne shkurtë dhe shpejt i kemi gjetur vetit një justifikim dhe një arsyetim?

Prandaj, o vëllezërit e mi të dashur, le të mendojmë për haxhin... le të mendojmë për haxhin si rrugën tonë për në Xhenet, si kurorën tonë të Islamit dhe të jetës sonë, si një mundësi për faljen e mëkateve, le ta bëjmë njetin, në qoftë se kemi fëmijë që mund të na ndihmojnë, t’ua përcjellim dëshirën e jetës sonë, mundet Allahu xh.sh., nëse e pranon dëshirën dhe qëllimin tonë të sinqertë, për ta bërë të mundur para se ta imagjinojmë. Ia vlen ta provojmë, të paktën, për Allahun ...

Said iben Xhubejri, i cili ishte një dijetar i madh, shkencëtar, avokat dhe njëri nga imamët e brezit të tij, a e dini se çfarë ka thënë?

"Sikur ta dija se në vendin tim, ku unë jetoj, gjendet një person i cili është në gjendje që ta kryej haxhin dhe vdes pa e kryer haxhin, unë nuk do t’ia kisha falur namazin e xhenazes."

Subhanallah, Seid iben Xhubejri nuk ishte njeri i zakonshëm dhe këtë nuk e ka folur shkel e shko...

Xhabiri r.a. transmeton se i Dërguari i Allahut, s.a.v.s., ka thënë: "Për Haxhin e pranuar te Allahu nuk ka shpërblim tjetër përveç Xhenetit! Të pranishmit e pyetën: "Cili është ky haxhi i pranuar, o i Dërguari i Allahut?” Ai u përgjigj: " Në të cilin haxhiu ka shpërndarë ushqim nevojtarëve dhe iu ka drejtuar të tjerëve me fjalë të bukura dhe të këndshme!" Në një transmetim tjetër thuhet: ".... dhe i ka përshëndetur njerëzit me selam"(Ahmedi dhe Taberaniu)

Në këtë hadith, në fakt, shumë qartë dhe saktë ceket se si haxhiu me Haxhin e tij ta fitoi Xhenetin, si të vetmin dhe më të mirin shpërblim për haxh. Shpërndarja e ushqimit, ka kujt t’i ndahet, fjala e bukur dhe këndshme, gjë për të cilën shumë prej hanxhinjve bijnë prej provimit, i përfshin ndonjë afekt dhe flasin gjithçka.

Abdullah b. Masudi r.a. transmeton se Pejgamberi s.a.v.s., ka thënë: "Kryeni haxhin dhe umren, sepse ato ua largojnë varfërinë dhe mëkatet siç largon gjyryku i farkëtarit të këqijat e hekurit, arit dhe argjendit. Për haxhin e pranuar nga Allahu, nuk ka shpërblim tjetër përveç Xhenetit! "(Nesaiu dhe Tirmidhiu)

Në këtë hadith thuhet se kryerja e haxhit dhe umres largon varfërinë dhe mëkatet dhe prapë përsëritet, se për haxhin e kryer në mënyrë korrekte, nuk ka shpërblim tjetër përveç Xhenetit. Pra, çfarë motivimi dhe arsyeje më të madhe do të na duhet për të menduar për haxhin. Falja e mëkateve dhe Xheneti. Çfarë i duhet tjetër besimtarit. Asgjë tjetër përveç këtyre dyjave.

Transmetohet nga Ebu Hurejre, r.a., se ka thënë: "Kur është pyetur Pejgamberi s.a.v.s.: Cila është vepra më e mirë? Ai u përgjigj: “Besimi në Allahun”. E pyetën më tutje: E tjetër? Ai u përgjigj: “Pastaj Xhihadi në rrugën e Allahut"! E pastaj, përsëri e pyetën? Ai tha: “Haxhi i pranuar ".

Ebu Hurejra r.a. transmeton se Pejgamberi s.a.v.s., ka thënë: "Haxhinjtë dhe ata që e kryejnë Umren janë delegacion i Allahut xh.sh., në qoftë se e thërrasin Atë, Ai do t’ju përgjigjet, nëse i luten Atij për falje do t’ua fal".

Paramendoni, të dashur vëllezër, sikur të jeni të deleguar tek Allahu xh.sh., të jeni mysafir të Tij.

Edhe shpenzimet në haxh janë shpenzime në rrugën e Allahut. Burejda thotë: "Pejgamberi s.a.v.s., ka thënë:". Shpenzimet e haxhit janë shpenzime si në rrugën e Allahut, një dirhem vlen shtatëqind herë."

Vetëm shikimi në Qabe është adhurim – ibadet, e çfarë adhurimi – ibadeti është falja në haremin e Qabesë, tavafit rreth Qabesë, dhikri – përmendja e Allahut ose lutja.

Të dashur vëllezër, hutbeja e sotme kishte për qëllim që të paktën të na inkurajojë që më shpesh të mendojmë për haxhin, sepse edhe mendimi për gjëra të bukura është adhurim-ibadet, e si të mos jetë ibadeti kur ne mendojmë për Allahun xh.sh. rregullat dhe detyrat ndaj Allahut.
Hutbeja e sotme kishte për qëllim të zgjojë tek ne dëshirën, mallëngjimin, të nxisë nijetin tonë, që do të ishte rezultati dhe qëllimi më i mirë që vetes tonë t’ia vëmë si qëllimin më të madh në jetë, dëshirën dhe idealin më i madh të jetës, kryerjen e haxhit. Nëse në zemrën tonë paraqitet – shfaqet kjo, dhe nëse i lutemi Zotit tonë, me siguri Zoti ynë i Plotfuqishëm do të na përgjigjet.

Për ata që janë në gjendje dhe kanë mundësi që ta kryejnë haxhin brenda 1, 2, ose më shumë vitesh, për ta, me të vërtetë nuk dua të harxhoi fjalë, përveç që t’ua përcjellë hadithin e transmetuar nga Aliu r.a. se i Dërguari i Allahut s.a.v.s. ka thënë: "Kushdo që posedon mjete financiare me të cilat mund të shkojnë ne Qabe, e nuk e kryen haxhin, le të vdesë si të dëshiron si çifut apo si i krishterë, sepse Allahu thotë në Kur'an: "Kryerjen e haxhit për All-llahun xh.sh., e ka obligim çdo njëri i cili është në gjendje ...!”

Ky hadith i Aliut r.a. nuk e ka senedin e fortë, por e përforcojnë hadithet e ngjashëm të Ebu Hurejres dhe Ebu Umames.

Ja Rabbi, o Ti tek I Cili mbështetemi, prej të Cilit kërkojmë ndihmë, mundësoju të gjithë atyre që kanë qëllim të pastër dhe të sinqertë, dëshirën dhe mallëngjimin për të bërë haxhin, mundësoju këtë, lehtësoju dhe afroi afër saj.



Hatib: Alem ef. Crnkiq
Përshtati: Esat Rexha