Devetë janë një nga faktet e mrekullive të Krijuesit Fuqiplotë. Mund të përballojë temperaturat nga 53 gradë celsius deri në minus një gradë celsius.
Mund të vendosë këmbët në rërën e nxehtë të shkretëtirës për orë të tëra, mund të kalojë muaj pa pirë ujë, të hajë kaktus me gjemba të mëdhenj, mund të mbajnë peshë në shpinë ndërsa ecin qindra kilometra. Me këto dizajne të jashtëzakonshme, devetë janë një mrekulli për zoologët.
Shumica e gjitarëve duke përfshirë njerëzit kanë temperaturën e trupit rreth 36 gradë celsius (96 gradë Fahrenheit) dhe nëse temperatura e tyre e brendshme rritet mbi 36.5 gradë celsius, organet e tyre të brendshme fillojnë të dëmtohen.
Mëlçia, veshkat, truri dhe sistemi tretës do të dëmtohen rëndë nëse temperatura kalon 40 gradë celsius. Dhe në 41 gradë celsius, qelizat e trupit fillojnë të vdesin.
Kjo është arsyeja pse trupi i gjitarëve fillon të djersitet dhe të ftohet duke çliruar nxehtësinë e tepërt kur temperatura e tyre e brendshme ngrihet mbi normale. Por për devetë, kjo do të ishte humbje e ujit nga trupi i tyre, ndërkohë që uji është burimi më i rrallë në shkretëtirë. Për këtë arsye, devetë kanë rregullime të veçanta në trupin e tyre.
Në mëngjes ato kanë temperaturë 34 gradë, pastaj kur moti bëhet shumë i nxehtë, temperatura e tyre e brendshme ngrihet në 41 gradë. Më pas ato fillojnë të djersiten, ruajnë ujin.

Ata përballen me temperaturë të lartë çdo ditë

Devetë i mbijetonin temperaturave normale deri në temperaturat të lartë çdo ditë. Ato kanë një sistem brenda trupit të tyre për të mbrojtur organet e brendshme nga dëmtimet e mëdha pasi përballen me temperaturë të lartë çdo ditë.

Gjaku i deveve është i mbushur me ujë

Gjaku i devesë është krijuar që të përmbajë një sasi të madhe uji. Kur një deve fillon të pijë ujë, ajo mund të pijë rreth 130 litra ujë në 10 minuta, që është afërsisht e barabartë me tre rezervuarë karburanti të rezervuarit.
Nëse kjo sasi e lartë uji do të pihej nga kafshët e tjera, uji i tepërt do të hynte në qarkullimin e gjakut.
Për shkak të presionit osmotik, qelizat e tyre të gjakut do të fryheshin dhe do të shpërthenin. Por, qelizat e gjakut të devesë kanë një shtresë të veçantë për të përballuar shumë më tepër presion. Ky gjak i veçantë i lejon devetë të pinë kaq shumë ujë përnjëherë.

Gunga e tyre e mban temperaturën e trupit të qëndrueshme

Gunga e devesë është një grumbull dhjami që siguron energji dhe ushqim për ato. Dhe uji mban në punë të gjitha proceset e brendshme të trupit dhe temperaturën e trupit të qëndrueshme. Pasi të konsumojnë ushqim dhe ujë të mjaftueshëm, devetë mund të qëndrojnë deri në gjashtë muaj pa ushqim ose ujë.
Devetë janë anijet e shkretëtirës, ato mund të peshojnë deri në 180 – 260 kg dhe lëvizin me një buzëqeshje në fytyrat e tyre. Kjo krijesë e madhe dhe e fuqishme nuk ka asnjë arsye të jetë e qetë dhe besnike ndaj njerëzve.
Kjo krijesë e pavarur thjesht mund të bëhej aq e egër sa askush nuk do të guxonte ta prekte. Megjithatë, ato janë të pafajshme, të qeta dhe besnike ndaj njeriut duke thyer shumë rregulla të bëra nga evolucionistët.

Devetë në Kuran

Nuk do të kishte qytetërim në shkretëtirë nëse nuk do të ishte që Zoti i krijoi devetë të përshtatshme për njerëz. Allahu xh.sh madje përmend aftësitë mahnitëse të deveve në Kuran,
Devetë mund të përtypin bimë të forta, këtë aftësi unike nuk e zotëron asnjë kafshë tjetër. Ata mund të përtypnin kaktus me gjemba të mëdhenj. Nëse do të ishte ndonjë kafshë tjetër, gjembat e kaktusit ndoshta do të dëmtonin mishrat e dhëmbëve, faqet dhe gjuhën.
Por devetë janë të sigurta nga të gjitha këto, ato kanë një ndërtim të veçantë brenda gojës së tyre. Ka shumë struktura të forta të vogla si gishta brenda gojës që i mbrojnë nga prerjet. 

Sytë e tyre janë të veçantë!

Devetë kanë dy shtresa kapakësh në sytë e tyre. Ato mund të mbajnë sytë hapur gjatë stuhive të pluhurit në shkretëtirë. Ky sistem i kapakëve funksionon si syze dielli për të mbrojtur sytë nga dielli përvëlues dhe për t’i mbajtur sytë të lagësht. Ai është gjithashtu i lakuar në mënyrë që të mund të bllokojë pluhurin.