Për ‘lutjen’ si një akt shpirtëror i njeriut, në gjuhën arabe ka shumë shprehje që drejtpërdrejt apo tërthorazi e shprehin atë.

Në Kuranin fisnik nuk ka ndonjë të dhënë të prerë se hasreti Uzejri ka qenë profet. Thuhet se ai është dërguar mes Sylejmanit a.s. dhe Davudit a..s apo mes Zekerijas a.s dhe Jahjas a.s

Kur’ani është fjalë e Allahut xh. sh. që përmes engjëllit Xhibril i ka zbritur Muhamed Mustafas s.a.v.s.. Qëllimi i final i zbritjes së Kur’anit është udhëzimi i qenies njeri në rruzullin tokësorë.

Ebu Seid Hudriu, r.a., transmeton që i Dërguari i Allahut, s.a.v.s., ka thënë:

Pyetja: Nëpër rrjetet sociale shpërndahen thirrje për të përcaktuar kohë për të bërë adhurim me qëllim që të largohet sprova, fjala vjen, të caktohet një ditë që do të agjërohet, një natë që do të kalohet duke falur namaz, apo orë kur do të bëhet lutje për falje. Për këtë pyesim se a lejohet të veprohet në këtë mënyrë, apo kjo formë e lutjes është e ndaluar për shkak se është risi në fe - bidat?

Tregon Aishja r.a. se i Dërguari i Allahut s.a.v.s. ka thënë:

Islami është feja e të vërtetës, të mirës dhe të bukurës, ngase është i vërtetë absolutisht, i mirë në tërësi dhe i tëri i bukur. Në të nuk ka të kotë, nuk ka të keqe dhe nuk ka të shëmtuar. Ndërsa në fetë tjera përzihet e vërteta me të kotën, e mira me të keqen dhe e bukura me të shëmtuarën.

Meqenëse Syneti i Muhamedit a.s. ka diapazon shumë të gjerë, respektimi i tij do të thotë respektim i fesë, pa marrë parasysh se a ndërlidhet çështja e respektimit me gjërat primare apo me ato më pak të rëndësishme, sepse feja është tërësi që nuk pjesëtohet, prandaj edhe duhet të pasohet dhe të praktikohet si tërësi.

Është e pamundur të llogaritet dhe të shikohet ndonjë fjalë, bile edhe germë e vendosur në Kuranin Famëlartë, që të jetë nga ndonjë burim tjetër përveç Allahut xh.sh. Ti shohim së bashku disa nga llojet e mrekullive të "El Fatihas":

Pesë gjërat, që e shkatërrojnë zemrën janë: