Paradoksi i kohës tonë

Ne kemi ndërtesa më të larta, por durimin më të shkurtër;
autoudhë më të gjëra, por pikëpamje më të ngushta;
ne harxhojmë më shumë por kemi më pak;
ne blejmë më shumë, por shijojmë më pak;
kemi shtëpi më të mëdha, por familje më të vogla;
më shumë lehtësi, e prapë më pak kohë;
kemi më shumë grada (e nota), por më pak të kuptuar;
më shumë dije, por më pak gjykim;
më shumë ekspertë, e prapë më shumë probleme;
kemi më shumë mjete, por më pak kënaqësi;
më shumë ilaçe, e prapë më pak shëndet;
marrim më shumë vitamina, e shohim më pak rezultate.

Ne pimë shumë, tymosim shumë, shpenzojmë pa kujdes, qeshim shumë pak, vozisim shumë shpejt, nervozohemi shumë shpejt, rrimë zgjuar deri vonë, ngrihemi shumë të lodhur, lexojmë shumë rrallë, shohim shumë TV, dhe lutemi shumë rrallë.
Kemi shumëfishuar pronësitë tona, por kemi reduktuar vlerat tona;
Fluturojmë me aeroplanë më të shpejtë për të arritur atje më shpejt, për të bërë më pak, e për ty kthyer më herët;
Nënshkruajmë më shumë kontrata, për të kuptuar (më vonë) që kemi përfituar më pak;
Ne flasim shumë, dashurojmë shumë rrallë dhe gënjejmë shumë shpesh.
Kemi mësuar si të sigurojmë jetesën, por jo dhe jetën;
ne i kemi shtuar vite jetës, por jo jetë viteve.
Kemi shkuar deri në hënë e prapa, por e kemi problem të kalojmë rrugën për vizitë tek komshiu i ri.
Ne kemi pushtuar hapësirën e jashtme, por jo atë të brendshmen;
ne kemi bërë gjëra më të mëdha, por jo gjëra më të mira;
ne kemi pastruar ajrin, por kemi ndotur shpirtin;
ne kemi ndarë atomin, por jo paragjykimet tona;
ne shkruajmë më shumë, por mësojmë më pak;
planifikojmë më shumë, por arrijmë më pak;
bëjmë avionë më të shpejtë, por linja më të gjata;
ne mësuam të ngutemi, por jo të presim;
kemi më shumë armë, por më pak paqe;
rroga më të larta, por moral më të ulët;
më shumë ahengje, e më pak argëtim;
më shumë ushqim, më pak kënaqje;
më shumë të njohur, por më pak miq;
më shumë përpjekje, më pak sukses.
Ne ndërtojmë më shumë kompjuterë për të mbajtur më shumë informacione, për të prodhuar më shumë kopje se ndonjëherë më parë, por kemi më pak komunikim;
Vozisim vetura më të vogla, por kemi probleme më të mëdha;
ndërtojmë fabrika më të mëdha që prodhojnë më pak.
Kemi arritur shumë në kuantitet (sasi), por pak në kualitet (cilësi).
Këto janë kohërat e ushqimeve të shpejta (fast food) dhe tretjeve të ngadalta;
njerëzve të gjatë, por karaktereve të shkurtra;
përfitime të thella, por marrëdhënie të cekëta.
Këto janë kohëra të paqes botërore, por luftërave shtëpiake;
më shumë kohë e lirë, por më pak argëtim;
pagesë më të lartë postare, por dërgesë më të ngadaltë;
më shumë lloje ushqimesh, por më pak vlerë ushqyese.
Këto janë kohëra të dy rrogave, por më shumë divorceve;
banesa më të zbukuruara (në dukje), por shtëpi (familje) të shkatërruara.
Këto janë ditët e udhëtimeve të shpejta, pelenave të hedhshme (pampers), moralit të dështuar, trupave të mbipeshë dhe pilulave që mund të bëjnë çdo gjë: prej gëzimit, qetësimit, e deri tek vrasja.
Me të vërtetë, këto janë kohërat tona!



Dr. Bob Moorehead
Përktheu: Fatih Ibrahimi.


Artikulli i kaluar
Bartja e fjalëve
Artikulli radhës
Shpifja