Allahu i madhërishëm në Kuranin fisnik urdhëron e thotë:
“Deri atëherë kur arritën mbi luginën e buburrecave, një buburrec tha: "O ju buburreca, hyni në vendet tuaja që të mos u copëtojë Sulejmani dhe ushtria e tij duke mos ju vërejtur".
E ai (Sulejmani) buzëqeshi i gëzuar prej fjalës së tij dhe tha: "Zoti im, më mundëso që t'i falënderoj të mirat Tuaja që m'i dhurove mua dhe prindërve të mi dhe që të bëj vepra të mira që Ti i pëlqen, e me mëshirën Tënde më fut në mesin e robërve Tuaj të mirë!” (En - Neml, 18-19)

Abir Zaki, shkruan për ndikimin e buzëqeshjes dhe mënyrën se si e përjetojnë personat tjerë.

Përfitimi i zemrave është një art që ka mënyrat dhe metodat e tij, e pa dyshim se shakaja që nuk i lëndon njerëzit, por i bën të qeshin është art në vete. Allahu xh.sh., është Ai që e krijoi të qeshurit në njeriun, dhe e bëri të qeshurit nga karakteristikat e tij më të veçanta.

Para se t’i lexoni këto shaka, do të duhej të lexonit pak rreth kushteve të shakasë në Islam.

Allahu xh.sh. në natyrën e njeriut e mbolli ndjenjën dhe nevojën që të qesh.

“Sinqeriteti udhëzon për në mirësi, e mirësia hap rrugët e Xhenetit. Kur njeriu vazhdon të cilësohet me sinqeritet, ai gjithsesi do të jetë në mesin e të sinqertëve. Gënjeshtra të shpie në rrugë të këqija, e keqja hap rrugët e Xhehenemit, kur njeriu vazhdon të gënjejë tek Allahu do të llogaritet nga gënjeshtarët.” (Hadith).

Hyrje

Njeriu i mençur duhet të ishte vigjilent nga pasojat negative si në aspektin fetar, po ashtu edhe në atë shëndetësor, si pasojë e kultivimit të traditave dhe veseve nga të cilat Islami me kohë është distancuar.

Ka sjellje në të cilën ka vlerë më shumë sesa të folurit.

Allahu (xh.sh) në Kur’an urdhëron: “O Besimtarë pendohuni të gjithë te Allahu në mënyrë që të gjeni shpëtim”. (Nur, 31)
“O ju që keni besuar! Pendohuni tek Allahu me një pendim të sinqertë!” (Tahrim, 8) “Nëse largoheni prej mëkateve të mëdha, Ne ju shlyejmë mëkatet e vogla dhe ju fusim në një vend të ndershëm”. (Nisa, 31)
“Ai është që pranon pendimin e robërve të Vet, shlyen të këqijat dhe e di se ç’punoni”. (Shura, 25)