Paragjykimet janë të urryera për faktin se ato reflektojnë gjithnjë qëndrime të gabuara. Ato, në vend të ndërtimit të urave të komunikimit, i shkatërrojnë ato.

Jemi në ditët e para të Ramazanit dhe ajo që të brengos më së shumti është një dukuri e cila po synon të bëhet normale në mesin tonë.

Institucioni i Bashkësisë Islame të Kosovës është i pavarur dhe, me gjithë problemet e shumta dhe sfidat që e kanë përcjellë përgjatë historisë së tij, ka arritur të vazhdojë i pamposhtur dhe krenar. Para çdo gjëje, ka qenë ndihma e Zotit ajo që ka ruajtur këtë institucion.

Mëkati, si një dukuri njerëzore, është keqkuptuar dhe keqinterpretuar përgjatë gjithë historisë njerëzore.

Festat janë pjesë e kulturës së një populli. Ato janë të rëndësishme për shkak të simbolikave që paraqesin.

Arben Idrizi në një shkrim të botuar në portalin gazetaexpress.com me titull ‘Mbi të qenit për së mbari dhe për së mbrapshti’ ka zgjedhë të trajtojë një fenomen, që vetëm ai, një autore rrëfimesh (të imagjinuara për së mbrapshti) dhe disa regjisorë filmash (komercialistë) kanë arritur ta kuptojnë.

Diskutimet për Islamin dhe përhapjen e tij shpeshherë kanë ngjallë edhe një debat rreth të drejtës së ndërhyrjes në vende të huaja.

Njeriu është qenia më e përsosur e Allahut në tokë. Atë e krijoi Zoti në formën e përsosur, për se i dha intelektin si dëshmi konkrete. Allahu ka thënë:

(punimi është publikuar në revistën Edukata islame, nr. 101)

Në vend të parathënies[1]

Lidhja e njeriut me atdheun dhe vendin e tij është një çështje e rrënjosur thellë në shpirt. Atdheu është vendlindja, është vendi i jetës, vendi i adhurimit, vendi i pasurisë dhe mallit, vendi i krenarisë; aty jeton, aty Allahun e adhuron, prej të mirave të tij jeton, nga uji i Tij etjen e shuan, vatani, me një fjalë, është dhunti e Allahut për individin dhe shoqërinë([1]).

Premtimi hyjnor për ngadhënjimin e besimtarëve