Islami si fe e përkryer, nuk i ka lënë asnjë shteg rastësisë. Ai ka arritur t’i përshtasë natyrshmërisë së njeriut normat praktike të jetës fetare që nga lindja e deri në varr.

Falënderimet i takojnë Allahut të madhërishëm, ndërsa bekimet dhe përshëndetjet më të sinqerta ia dërgojmë zotëriut të njerëzimit, Muhammedit a.s.

Lidhjet e para që ka njeriu apo fëmija paraqesin kufijtë e personalitetit të tij, duke i siguruar baraspeshë në hapat e tij të sjelljes me të tjerët. Ato përcaktojnë nëse fëmija do të sillet mirë apo keq, do të falë apo do të urrejë, do të jetë i hapur apo i mbyllur në vetvete, do të jetë i arsyeshëm apo naiv, i guximshëm apo frikacak. Në këtë kontekst imam

Haxhi është një nga pesë kushtet e Islamit dhe tiparet dalluese që e theksojnë karakterin universal të kësaj feje.

Fjala adoleshent vjen nga latinishtja “adolescere” që do të thotë “rritem” ose “piqem”, “maturohem”. Është një etapë e zhvillimit social, emocional dhe intelektual që e zhvendos të riun drejt të rriturit. Kjo është kryesisht dukuri sociale dhe kulturore. Aktualisht ka moskuptime të shumta e diversitet pikëpamjesh midis psikologëve për kohën e fillimit dhe mbarimit të moshës.

(Ju kënaquni në mënyrë “kulturore”, por na leni neve të lirë të jetojmë në mënyrë religjioze)

Hyrje

Vëllezër dhe motra në Islam!

Me datë 5 shtator 2010, ditë e diel, ishte nata e 27-të e muajit të shenjtë
të Ramazanit, nata e lejletul Kadrit, natë më e vlefshme se 1000 muaj tjerë, natë në të cilin ka filluar zbritja e Kur’anit dhe atë me fjalën e parë urdhërore në gjuhën arabe”Ikre” që në shqip do të thotë: “Lexo, mëso, studio”.

Numërohet se në çdo fe monoteiste, aktet e adhurimit përmbajnë në vetvete kuptim jo vetëm fizik por sidomos shpirtëror. Veçanërisht në fenë islame, qëllimi në vetvete (nijeti) konsiderohet si një element thelbësor në vazhdimësinë e kontaktit të drejtpërdrejtë midis krijesës dhe Krijuesit.