Lidhja e njeriut me atdheun dhe vendin e tij është një çështje e rrënjosur thellë në shpirt. Atdheu është vendlindja, është vendi i jetës, vendi i adhurimit, vendi i pasurisë dhe mallit, vendi i krenarisë; aty jeton, aty Allahun e adhuron, prej të mirave të tij jeton, nga uji i Tij etjen e shuan, vatani, me një fjalë, është dhunti e Allahut për individin dhe shoqërinë([1]).

Fjalimi përshëndetës i Mag. Muhidin Ahmeti me rastin e organizimit të manifestimit për 100 vjetorin e pavarësisë në Wels të Austrisë nga "Dardanët e rinj"

Një ndër temat më të shtjelluara në Kuranin fisnik, pas Njohjes së Zotit pa dyshim është dashuria. Dashuria përballë urretjes e cila prodhon zilinë, smirën, të keqen dhe të gjitha llojet e sherreve dhe telasheve.

Në krahasim me religjione tjera, feja islame është ajo që i vlerëson më shumë kërkuesit e diturisë. Ajo i motivon studiuesit dhe hulumtuesit në veprimtaritë e tyre. Këtë motivim dhe vlerësim mund të shohim së pari në Kur’an.

Historia botërore është e mbushur përplot me ngjarje historike dhe ndodhi të rëndësishme të cilat flasin për të kaluarën e lavdishme të popujve, të cilëve u takojnë këto ngjarje dhe ndodhi.

- Përmbajtjet thelbësore të Kurban Bajramit -

Hyrje

All-llahu ekber, All-llahu ekber…
Lebejjkell-llahumme lebbejk…

Lavdërimi i takon vetëm All-llahut, bekimi dhe paqja qofshin mbi atë pas të cilit nuk ka të Dërguar.

Sipas librave të shenjta, njeriu e ka prejardhjen nga Ademi (a.s.).

Zëri Hyjnor nga Paralashtësia thërriti Qielli dhe Toka nga ky Zë buçiti: “Ne nuk të kemi dërguar ty (o Muhammed) veçse si mëshirë për botët.” (El -Enbija, 107)

Atë që njeriu pret nga feja, identiteti dhe politika renditen në rangun e çështjeve më të rëndësishme dhe më serioze, kështu që vështrimi i këtyre çështjeve është i domosdoshëm në momentin dhe rrethanat që jetojmë, bile mund të themi se për ekzistimin e jetës shoqërore dhe perceptimin real të ndryshimeve në mes njerëzve ka rëndësi jetike.