Një njeri erdhi të dëshmojë tek Omer bin Hattabi (radijAll-llahu anhu) por duke qenë se nuk e njihte i kërkoi ta sillte ndonjë dëshmitar.

All-llahu i Madhëruar e shpalli Islamin si fenë e fundit për njerëzimit, me të cilën përmbylli të gjitha fetë (ligjet) e mëparshme hyjnore. Kjo, siç edhe ka thënë All-llahu i Madhëruar në Kur’an (Al Imran, 19), nënkupton se Islami është feja e vetme që pranohet për njerëzimin.

Presioni ndaj fesë dhe besimtarëve nuk fillon me kohën tonë. Mospajtimet me fenë, me forma të ndryshme manifestimi, kanë ekzistuar që moti. Madje, është ligj i Allahut që ky lloj konflikti, që ne e klasifikojmë si konflikt ndërmjet të vërtetës dhe të kotës, të ekzistojë përherë.

Islami është feja të cilën Allahu ia zgjodhi njerëzimit. “...dhe zgjodha për ju islamin fe...” (El-Maide, 3)

E di se më merrni për të marrë, por nuk jam i tillë. Mbase më konsideroni edhe për të çmendur, por jam i vetëdijshëm.

1.

Thirrja në Islam sipas dijetarëve muslimanë

Përgjegjësia është një ndjenjë e cila kompleton personalitetin e njeriut.

Në kuadër të ndryshimeve që ka bërë Islami në jetën shoqërore, duke zëvendësuar parimet e injorancës me parimet e tij, ka qenë edhe ndryshimi në festa, në motiv dhe manifestim. Pra, edhe arsyeja pse festohet por edhe mënyra se si festohet, kanë ndryshuar në Islam.

Një nga temat, debati për të cilën vazhdon me gjithë vjetërsinë e saj, është edhe çështja e kombit.

Punimi, të cilën do t’ua prezantojmë, mban titullin “Çfarë i solli shekullarizmi Evropës?!”, titull ky që nuk emërton një temë, problematika e të cilës nuk ka të bëjë me ne.

II. Besimtari sikur njeriu i gjallë

Buhariu dhe Muslimi transmetojnë në Sahihët e tyre nga Ebu Musa el-Esh’ariu, se i Dërguari i Allahut ka thënë:

Kam filluar të dyshoj se tërë ata që flasin për kombin janë hipokritë.

Sprova është ligj hyjnor. Njerëzimi përgjatë gjithë historisë është sprovuar.

Imazhet më të theksuara të shoqërive jofetare(1)

Imam Buhariu transmeton në Sahihun e tij nga Ebu Hurejre (radijAllahu anhu!) se ky i fundit qe caktuar nga Pejgamberi (alejhis salatu ves selam) për ta ruajtur sadakatul fitrin e mbledhur në Ramazan.

Ndonëse koha, ligj prej ligjeve të Allahut, është faktori më me rëndësi në jetën e njeriut ngase ajo shënon lindjen, rininë, pjekurinë, pleqërinë e më në fund edhe vdekjen e njeriut, megjithatë, ajo në praktikën dhe traditat e njerëzve, shfrytëzohet e demonstrohet në forma e mënyra të ndryshme, të lejuara e të ndaluara, normale e ekstravagante.

“Neve kur na rreh shkau, e shajmë turkun.” Hoxhë Jakup Asipi

E njohur si “Nata e Shtrigave”, “Nata e të Vdekurve”, etj, kjo festë shënohet më 31 tetor të çdo viti në disa vende të botës e në veçanti në Amerikë.

Falënderimi dhe madhërimi i takojnë vetëm Allahut, Subhanehu ve teala ndërsa përshëndetjet qofshin mbi te dërguarin tone, Muhammedin, Alejhi selam, familjen, shokët dhe tere pasuesit e tij gjer ne amshim, me pas: